OD JASEŁEK DO MISTERIUM
Zaczęło się od św. Franciszka z Asyżu, który w 1223 r. chciał we włoskiej grocie unaocznić ówczesnym ludziom realia przyjścia Zbawiciela na świat. Stąd w Polsce nadano przedstawieniu narodzin Jezusa nazwę jasełek, która odsyła do staropolskiego jasła – „drabinki zbitej z desek, służącej do zakładania paszy dla bydła”, czyli żłobu. Pierwotnie odgrywano jasełka w kościołach i przy klasztorach. Gdy zaczęto je wzbogacać wątkami literackimi i elementem ludycznym (zabawowym), opuściły one progi świątyń, by wejść w lud. Teatralnymi wariantami jasełek są żywe szopki, kolędnicy czy też orszaki Trzech Króli.
Zaczęło się od św. Franciszka z Asyżu, który w 1223 r. chciał we włoskiej grocie unaocznić ówczesnym ludziom realia przyjścia Zbawiciela na świat. Stąd w Polsce nadano przedstawieniu narodzin Jezusa nazwę jasełek, która odsyła do staropolskiego jasła – „drabinki zbitej z desek, służącej do zakładania paszy dla bydła”, czyli żłobu. Pierwotnie odgrywano jasełka w kościołach i przy klasztorach. Gdy zaczęto je wzbogacać wątkami literackimi i elementem ludycznym (zabawowym), opuściły one progi świątyń, by wejść w lud. Teatralnymi wariantami jasełek są żywe szopki, kolędnicy czy też orszaki Trzech Króli.