Zanurzeni w tajemnicy paschalnej: Nowe imię

W czasie krótkich katechez w Wielkim Poście, będziemy rozważać tajemnicę Triduum Paschalnego w głębi sakramentu chrztu.

Czas Wielkiego Postu jest szczególną przestrzenią przebywania z Panem. Przywołuje czuwanie Jezusa, który spędzał noce na modlitwie do Ojca. Czuwanie Chrystusa przedłuża się w naszym czuwaniu – czuwaniu Kościoła, który trwa przy Chrystusie, jak przy kimś najbliższym, kto leży na łożu śmierci, nie odstępując od niego ani w dzień, ani w nocy. Triduum Paschalne jest świętym czasem, do którego doprowadza nas Wielki Post, jest dniem rozciągniętym na trzy doby. Możemy poznawać treść tych dni, tak aby jak najgłębiej przeżyć paschalne misterium, aby wejść w tajemnicę Boga, który oddaje się nam, który pragnie stać się jak najbliższy człowiekowi.

Będziemy patrzyli, aby zobaczyć wzajemne powiązanie śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Aby odnaleźć w wydarzeniach Wielkiego Piątku i Wielkiej Nocy Paschalnej, fundament wielkoczwartkowej Ostatniej Wieczerzy, który w każdej Eucharystii, odkrywa przed nami swe tajemnice.

źródło: lwow.info

Aby widzieć przestrzeń życia i działania Boga, potrzebujemy sakramentu chrztu, który wprowadza nas w tajemnicę, którą jest On sam, którą jest Bóg. W głębi chrztu świętego odnajdujemy odpowiedź na pytanie, kim jesteśmy, po co żyjemy, dokąd dążymy. Chrzest jest fundamentalnym wydarzeniem nie tylko wiary, ale całego życia, które odtąd można nazwać chrześcijańskim. Kolejne sakramenty bez zrozumienia chrztu będą tylko pewną formą, rytuałem.

Moment twojego chrztu sięga dalej niż historia twojego życia. Sięga do momentu, kiedy Chrystus oddał życie za mnie, za ciebie. Umarł za ciebie, abyś mógł Jego życiem żyć, abyś mógł dojść do szczęścia, którego szukasz, nie o własnych siłach, ale w Chrystusie. Historia życia każdego z nas została zanurzona w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa, co oznacza, że każde wydarzenie życia, które jest Twoim udziałem, jest zanurzone w Jego śmierci i zmartwychwstaniu. To nadaje sens Twojemu życiu. Dzięki Jego życiodajnej sile możesz przekraczać swoje naturalne zdolności. On będzie dawał Ci Ducha Świętego, abyś mógł Go poznawać, abyś widział głębię tego świata i mógł widzieć tajemnice Boga w nim ukryte.

Kiedy Jezus Chrystus został ochrzczony przez Jana w wodach Jordanu, zstąpił na Niego Duch i otworzyło się niebo, z którego słychać było głos: „Ten jest mój Syn Umiłowany”(Mt 3, 13-17). Jezus Chrystus otwiera dla nas drogę poznania, że jesteśmy umiłowanymi Boga, umiłowanymi synami i córkami. W głosie Boga otwiera się dla Ciebie doświadczenie Miłości Boga Ojca. To poprzez zstępującego Ducha Świętego zanurzamy się w tajemnicę Trójcy Świętej, aby oddychać Jego Miłością, aby zachłysnąć się Bogiem.

Potrzeba decyzji, aby Twoje życie było zjednoczone z Chrystusem, abyś mógł korzystać z Bożej mocy, z Bożej Miłości. Pozwolić wszczepić się w Chrystusa, być jak szczepka w winnej latorośli, która czerpie z niej wszelkie życiodajne soki. Bóg daje nam uczestniczyć w Sobie, ożywia nas Miłością od wewnątrz. Mamy dostęp do Boga, do Źródła Miłości.

Na chrzcie świętym każdy z nas otrzymał imię. W tym imieniu zapisana jest tożsamość i misja, posłanie. Imię Jan tłumaczy się jako „Bóg jest miłościwy, łaskawy”, Chrzciciel to „zanurzony”, ten, który jest na głębokościach Boga, w najgłębszej przestrzeni Serca Bożego. Poprzez Jezusa, który jest zanurzony w Miłości Boga, odkrywamy tajemnicę swojej tożsamości. Otrzymaliśmy imię, które oznacza: „Umiłowany przez Boga”, „Umiłowana przez Boga”. Jesteśmy zanurzeni w misterium Paschy Pana, przechodzimy tę samą drogę paschalną, dokonującą się w naszym sercu, w naszym życiu. 

Także w wydarzeniach Ostatniej Wieczerzy Bóg mówi nam o swoim imieniu. Pragnie, abyśmy Go poznali, abyśmy przyjęli imię Boga. Przyjęli Jego misję, posłanie. Jezus, z hebrajskiego Jeszua, oznacza: „Jahwe zbawia”, „Jahwe jest zbawieniem”. Cała Liturgia Wielkiego Czwartku ukierunkowuje nas na wydanie się Jezusa. On zaprasza nas na „nową, wiekuistą Ofiarę i Ucztę swojej miłości”, abyśmy mogli z samego Boga czerpać pełnię miłości i życia. We wspólnocie gromadzi nas miłość Chrystusa, który jest naszym Zbawicielem. Wchodząc na Ucztę Eucharystyczną mamy włożyć nową szatę. Szatę, którą otrzymaliśmy na chrzcie świętym, „przyoblekliśmy się w Chrystusa”(Rz 13, 13). Ten strój weselny może być utożsamiany z miłością. Bowiem sam Bóg wydaje chleb jako swe Ciało, wino jako swą Krew. W kawałku chleba adorujemy całkowitą Miłość Chrystusa. 

Doświadczenie Jego Miłości, dotykanie Boga w codziennym życiu jest możliwe dzięki zanurzeniu w wodzie, dzięki chrztowi świętemu, w którym zanurzamy się w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Odtąd nazywamy siebie dziećmi Bożymi, oglądamy cuda Bożej Miłości, których Bóg dokonuje dla swoich umiłowanych synów i córek.

s. Monika od Jezusa Chleba Życia