Liturgia Adwentu przybliżając nam postać Mesjasza dzieli Adwent jakby na dwie części. W pierwszej uczy nas czekania na Paruzję, czyli objawienie się Pana na końcu czasów, druga zaś bezpośrednio przygotowuje nas na Święta Bożego Narodzenia. Cały Adwent jest dla nas szkołą, w której uczymy się czekać na Pana.
Starożytne antyfony do Pieśni Maryi, tak zwane Wielkie Antyfony, przybliżają nam w wielkiej syntezie postać oczekiwanego Mesjasza. Są jakby ikonami, w które możemy się wpatrywać, którymi możemy się modlić. Śpiewane są w liturgii nieszporów w dniach od 17 do 23 grudnia, możemy je usłyszeć również w śpiewie przed Ewangelią. Są tęsknym wołaniem do Boga, prośbą o Mesjasza, zawierającym opis jego zbawczego działania. Jeżeli antyfony ułożymy w odwrotnym porządku niż ten występujący w liturgii, to pierwsze litery tytułów mesjańskich napisanych w języku łacińskim (Emmanuel, Rex, Oriens, Clavis, Adonai, Radix, Sapientia) ułożą się w słowa: Ero cars – Będę jutro.
Kim jest Ten na którego czekamy?
Wielka antyfona z dnia 17 grudnia brzmi tak:
O, Mądrości, która wyszłaś z ust Najwyższego,
Ty obejmujesz wszechświat od krańca do krańca
I wszystkim rządzisz z mocą i słodyczą;
Przyjdź i naucz nas dróg roztropności.
Kim jest ta Mądrość pisana z dużej litery? To przedwieczna mądrość, która była z Bogiem od początku:
Pan mnie zrodził jako początek swej mocy, przed dziełami swymi, od pradawna. Od wieków zostałam ustanowiona, od początku, przed pradziejami ziemi. (Prz 8, 22-23)I Prolog św. Jana:
Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi. (J 1, 1-4)
Jezus jest oczekiwanym Sługą Pańskim, który przyniesie prawdziwą mądrość, pouczenie dla narodów:
Św. Paweł pisze wprost, że dla tych, którzy są powołani, Chrystus jest „mocą Bożą i Mądrością Bożą" (1 Kor 1, 24), On „stał się dla nas Mądrością od Boga i sprawiedliwością i uświęceniem i odkupieniem" (1Kor 1, 30).
Cytaty pochodzą z opracowań:
Oto mój Sługa, którego podtrzymuję.
Wybrany mój, w którym mam upodobanie.
Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął;
On przyniesie narodom Prawo.
Nie będzie wołał ni podnosił głosu,
nie da słyszeć krzyku swego na dworze.
Nie złamie trzciny nadłamanej,
nie zagasi knotka o nikłym płomyku.
On niezachwianie przyniesie Prawo.
Nie zniechęci się ani nie załamie,
aż utrwali Prawo na ziemi,
a Jego pouczenia wyczekują wyspy. (Iz 42, 1)
Św. Paweł pisze wprost, że dla tych, którzy są powołani, Chrystus jest „mocą Bożą i Mądrością Bożą" (1 Kor 1, 24), On „stał się dla nas Mądrością od Boga i sprawiedliwością i uświęceniem i odkupieniem" (1Kor 1, 30).
Jezus wypełnił odwieczny plan zbawienia. Uczynił nas narodzonymi z Boga! Dał życie wieczne! Jezus jest pełen nieugiętej stanowczości, subtelności wczuwania się i wyrozumiałości wobec człowieka, lojalnie posłuszny Ojcu i Prawu, a jednocześnie pełen miłosierdzia wobec skruszonych grzeszników szukających przebaczenia. Jest w Jego działaniu równowaga i harmonia, cechy prawdziwej mądrości, która podnosi to co upadłe, a zranione i porzucone leczy i znajduje, by nikogo nie stracić, bo zgodnie z odwieczną mądrością Syn Człowieczy przyszedł ocalić to, co zginęło (Mt 18, 11). Bóg stworzył świat i człowieka, nie opuścił go, gdy ten okazał mu swe nieposłuszeństwo, ale w Jezusie odkupił świat. I współdziała z tymi, którzy go miłują, we wszystkim dla ich dobra (Por. Rz 8, 28). „Jeśli zechcemy skorzystać z daru mądrości, który przychodzi w osobie Jezusa, zaprowadzi on nas do pełni człowieczeństwa. Nie oczekujmy więc biernie Dzieciątka w szopce, choć to ciepłe i takie swojskie. Spodziewajmy się Pana, tak jak On chce, dającego nam swoją mądrość. Oczekujmy Go gotowi do współpracy z Nim, Chrystusem-Mądrością, aby mógł w nas i poprzez nas, zaprowadzać nowe niebo i nową ziemię. Naśladujmy Go w Jego postawie łagodności wobec tych, których wiara jest słaba, którzy bardziej wierzą mądrości tego świata, która jest zaradnością za wszelka cenę, wiarą tylko we własne siły.”
Bóg jest i chce nas zbawić. Dajmy się zauroczyć Jezusowi Odwiecznej Mądrości. Kontemplujmy Jego piękno, niech ono nas prowadzi do przemiany!
s. Ewelina
Cytaty pochodzą z opracowań:
- s. Adelajda Sielepin CHR, Adwentowa ikona Mesjasza.
- dk. Tomasz Radliński, Rozumienie terminu "mądrość" w księgach dydaktycznych Starego Testamentu i jego wypełnienie w Nowym Testamencie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz