Świat Boga

Od jakiegoś czasu mam w głowie ciekawą myśl i choć trudno mi ją  ubrać w słowa, dzisiejsza Uroczystość zachęca mnie jednak do spróbowania…

Ostatnia niedziela października, czyli dziś, jest w wielu kościołach świętem ich poświęcenia. Poświęcić coś to, często, oddać, choćby się nam przydało. I tak oddajemy Panu Bogu konkretne budynki, bo - jak mówi nam Pismo Święte - On zapragnął zamieszkać pomiędzy nami (por. J 1,14). Lubię myśleć  sobie, gdy idę do kościoła, że Bóg zaprasza mnie do swojego świata. W Jego świecie panują inne zwyczaje niż w moim. Czas i wieczność spotykają się ze sobą. Jego świat jest pełen symboli, które wskazują rzeczywistość duchową, widzialną tyko oczyma wiary.

O chrzcie w wieku dorosłym słów kilka

Często słyszy  się o osobach, które demonstracyjnie opuszczają Kościół. „Apostata”, czyli człowiek, który w wieku dorosłym na własne życzenie wypisał się z Kościoła, to słówko ostatnio bardzo modne. Rzadko natomiast mówi się o tym, że są tacy dorośli, którzy świadomie podejmują drogę wejścia do Kościoła przez decyzję przyjęcia sakramentów inicjacji chrześcijańskiej (czyli chrztu, bierzmowania i Eucharystii). Dziś więc trochę o nich.

Kościół św. Jana Chrzciciela w Zawichoście.

Zasłyszane

Wczoraj byłam na zaległej kawie imieninowej. Rozmowa zeszła na Ewangelię z dnia (por. Łk 17, 5-10), w której uczniowie proszą Jezusa, by przymnożył im wiary. Nie zwróciłam nigdy uwagi, w jakim kontekście jest wypowiedziana ta prośba. Otóż chwilę wcześniej jest mowa o zgorszeniu, upomnieniu braterskim i przebaczeniu. To wobec tych wyzwań uczniowie mówią do Jezusa: nasza wiara jest za mała, daj więcej.